Poszukując skutecznych metod odmładzania skóry twarzy oraz zachowania młodości, a także likwidowania oznak starzenia szczególną uwagę zwrócono na terapię z zastosowaniem światła.
Od lat było ono szeroko wykorzystywane w medycynie, znalazło również zastosowanie w terapiach biostymulacyjnych. Rozwój techniczny umożliwił skonstruowanie laserów i stosowanie światła również na gruncie dermatologii, medycyny estetycznej oraz kosmetologii. Ważnym obszarem, gdzie wykorzystuje się lasery są terapie anti-aging, których głównym celem jest zachowanie skóry w dobrej kondycji oraz usuwanie istniejących już oznak starzenia się.
Termin LASER jest akronimem angielskiego sformułowania Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation, które oznacza wzmocnienie światła poprzez wymuszoną emisję promieniowania. Określa ono proces fizyczny, którego wynikiem jest wiązka promieniowania laserowego.
Do niedawna lasery były jedynym źródłem światła wykorzystywanym w medycynie estetycznej. W systemie laserowym promień światła wytwarzany jest w głowicy, umieszczonej w obudowie aparatu lub w aplikatorze.
Głowica laserowa zbudowana jest z: rezonatora optycznego zawierającego ośrodek, w którym powstaje światło, oraz lustra tworzące komorę pompującą oraz zewnętrznego źródła energii, takiego jak ksenonowa lampa błyskowa lub prąd elektryczny.
Laser wytwarza wiązkę światła, którą wykorzystuje się do oddziaływania na tkankę. Ponieważ parametry emitowanych fotonów ściśle zależą od zachowania się atomów w ośrodku, charakterystyczną i jedną z najważniejszych cech laserów jest emisja jednej, określonej długości fali światła.
Światło mające zastosowanie w medycynie estetycznej dzieli się na trzy zakresy:
• ultrafiolet (fale krótkie) – leczenie łuszczycy, bielactwa i trądziku,
• fale widzialne i bliską podczerwień – zabiegi nieinwazyjne: usuwanie zmian naczyniowych, usuwanie zmian pigmentowych, usuwanie zbędnego owłosie nia, fotoodmładzanie, usuwanie tatuaży,
• daleką podczerwień (fale długie) – zabiegi nieselektywnego usuwania tkanki: usuwanie brodawek, dermabrazja laserowa.
Usuwanie problemów związanych z postępującym procesem starzenia się skóry, wymaga oddziaływania na różne typy tkanek, dlatego też nie istnieje jedno źródło światła do wszystkich zastosowań, można się spotkać z różnymi urządzeniami, generującymi odmienne rodzaje światła. Ponieważ najważniejszy parametr, czyli długość fali, zależy w głównej mierze od ośrodka, w którympowstaje, przyjęło się, że nazwa urządzeń emitujących światło pochodzi od rodzaju ośrodka wykorzystanego do ich konstrukcji. Zgodnie z tym, wyróżnia się następujące lasery:
• lasery gazowe: np. argonowy, dwutlenkowęglowy (CO2 ),
• lasery na ciele stałym (krysztale): np. Nd:YAG – neodymowo- yagowy , rubino wy, aleksandrytowy, Er:YAG – erbowo-yagowy , Er:Glass – erbowo -szklany,
• lasery barwnikowe PDL ( ang. Pulsed Dye Laser),
• lasery półprzewodnikowe, potocznie nazywane diodowymi,
• impulsowe źródła światła zwane IPL (ang. Intense Pulsed Light ).
U względu na moc, jaką mają, lasery dzieli się na:
• lasery o dużej mocy – powyżej 500 rnW ,
• lasery o średniej mocy – 7-500 mW ,
• lasery o małej mocy – 1 -6 mW .
W gabinetach kosmetycznych wykorzystuje się lasery o małej i średniej mocy . W przeciwieństwie do tych o dużej mocy (gorących lub twardych), są one często nazywane zimnymi albo miękkimi. Lasery zimne nazywa się również laserami biostymulującymi, ze względu na ich oddziaływanie na tkanki.