Najpierw usuwamy problem, następnie niwelujemy blizny i przebarwienia.
Trądzik to najczęstsza choroba dermatologiczna wieku młodzieńczego objawiająca się łojotokiem i pozostawaniem grudek, krostek oraz zaskórników w okolicach łojotokowych. Coraz częściej dotyczy on również osób dojrzałych.
Powstawanie trądziku uzależnione jest od kilku czynników usposabiających, takich jak:
– przerost gruczołów łojowych połączony ze zwiększonym wydzielaniem łoju
– nadmierne rogowacenie, sprzyjające powstawaniu grudek
– wpływ hormonów, w szczególności androgenów
– namnażanie bakterii beztlenowych, ich obecność w gruczołach łojowych sprzyja powstawaniu wykwitów zapalnych w obrębie skory.
Zmiany skórne występujące w trądziku pospolitym to przede wszystkim łojotok, grudki, krostki, zaskórniki otwarte i zamknięte, nacieki zapalne oraz cysty. W zależności od charakteru zmian, które przeważają na skórze, można wyróżnić następujące postaci trądziku:
– zaskórnikowy
– grudkowo-krostkowy
– bliznowcowy
– ropowiczy
Zmiany znajdują się najczęściej na twarzy, niekiedy również na klatce piersiowej oraz plecach. Przebieg trądziku może być przewlekły, a w niektórych przypadkach zmiany utrzymują się przez wiele lat. W następstwie może dojść do powstawania blizn, drobnych zanikowych, jak również większych przerosłych.
Szczególne przypadki trądziku to:
– trądzik noworodków i niemowląt
– trądzik z wydrapaniami
– trądzik piorunujący, z objawami pozaskórnymi takimi jak podwyższona temperatura, bóle stawowe.
Jeśli chodzi o różnicowanie, to wyróżniamy:
– trądzik wywołany ekspozycja na czynniki zewnętrzne, np. Trądzik kosmetyczny spowodowany stosowaniem substancji komedogennych w codziennej pielęgnacji
– trądzik różowaty
– zapalenie mieszków włosowych
Terapia trądziku jest zazwyczaj długotrwała i wymaga łączenia kilku metod.